Sportowcy i ja

Piąty wtorek w amerykańskiej szkole był kolejnym (prawie) zwykłym dniem. 

Na psychologii rysowaliśmy osłonki mielinowe, dendryty i hipokampy.
Na hiszpańskim odgrywaliśmy wyreżyserowane scenki z latynoskich telenoweli.
Na historii US wypełnialiśmy pliki informacyjne o imigrantach w 1800 roku.
Na angielskim pisaliśmy test z literatury kolonialnej i kultury indiańskiej.
Na biotechnologii przedstawialiśmy prezentacje o komórkach macierzystych i klonowaniu.
Na biologii czekał nas quiz o enancjomerach, chemii organicznej i grupach funkcyjnych.
Na teatrze pracowaliśmy nad własnymi projektami do wystawienia za dwa tygodnie.

Dzisiejszą anomalią był pierwszy trening Cross Country, na którym (po miesiącu) się pojawiłam. Czuję się zobowiązana wszech i wobec oświadczyć, iż nie pamiętam kiedy ostatnio się tak zmęczyłam. Prawdopodobnie dwa lata temu w szkole sportowej na treningach przygotowawczych do Mistrzostw Dolnego Śląska. Na zajęciach jest około 40 osób, z czego co najmniej 20 ma aparycję zawodowych sportowców(he) i biega pod nazwą "Varsity". Wszyscy mają za sobą miesiąc(właściwie - sześć lat) codziennych, wycieńczających treningów, więc czuję, że jestem trochę "w plecy". 

Jeśli ktoś z was kiedyś biegał w przełajach; znacie ten moment, kiedy nogi odmawiają Ci posłuszeństwa, Twoja twarz jest tak gorąca, że parzy, zastanawiasz się czy na pewno nie brałeś jeszcze kąpieli, bo przecież jesteś cały mokry I W TYM MOMENCIE dostrzegasz twarz drugiej, biegnącej osoby, która zdaje się dosłownie siedzieć w Twojej głowie? Uśmiech w takiej sytuacji wyraża, z ręką na sercu, więcej niż tysiące tysięcy słów.

Dixit, czyli pochodnia na morzu jako złudna nadzieja.

Czym jest Dixit? Film, serial, piosenka? Nie! Dixit to przyjazna gra planszowo-karciana, która tak bardzo przypadła mi do gustu, że zdecydowałam się o niej napisać. Nie jestem największą fanką tego rodzaju spędzania czasu, bo w większości kojarzy mi się on, najzwyczajniej, z nudą. Dixit wymaga kreatywnego myślenia i świdrowania głów współgraczy, co czyni tą grę niezależną od "zasad", przeważnie mnie nudzących. Rozegrałam jedną rundę z hostmum, hostsis i (wklej imię, dalej mam z tym problemy). Polecam!

Na koniec kilka tekstów jednego z najlepszych nauczycieli w układzie planetarnym: 

- I should have been fired.- Why so?- I say inappropriate things.

- Generally, liver does a lot of things, kids. It's like a MacGyver of organs. 

- *presenting power point stuff* What time is it? I don't wanna talk anymore.  

- Look at these marvelous example of goofy monkeys; they look exactly like my second period's freshmen class!

- I'm gonna let you listen to psychodelic rock today. 

- Hey Jenn, you're from New Mexico, right? Did you have something alive in your garden or just kept saying "let's make some rocks wet today"? 

- You know what? My little baby boo started to grow! He got married yesterday! 

- I'm gonna tell you a joke, which clarifies polar compounds' nature. "I'm dissolving!" says a drowning, white bear. "Bears are insoluble" answers the brown one. "It's easy for you to say - you're not polar!". 

- Ya know, Buckminsterfullerene and stuff.